“ระบบการศึกษาในฟิลิปปินส์มีมาตรฐานที่ไม่ค่อยจะเท่าเทียมกัน รวมทั้งที่อื่น ๆ ในอาเซียนเองด้วย อาจจะส่งผลกระทบต่อการพัฒนา AEC ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อความมุ่งมั่นที่จะบูรณาการตลาดแรงงานในภูมิภาคอาเซียน”
นี่เป็นคำเปิดเผยของ Fitch-owned BMI Research ซึ่งเป็นบริษัทที่ให้การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลความเสี่ยงด้านการตลาดให้แก่ทั้งภาคเอกชนและภาครัฐมากว่า 30 ประเทศทั่วโลก
ผู้ที่เกี่ยวข้องกับระบบการศึกษา ได้มีความพยายามที่จะสร้างระบบการศึกษาภาคบังคับระดับประถมศึกษา ให้เกิดขึ้นในทุก ๆ ประเทศสมาชิก AEC เพื่อให้ประชากรในประเทศเหล่านี้อย่างน้อยต้องมีความรู้ในระดับพื้นฐาน คือต้องอ่านออกเขียนได้มากขึ้น ซึ่งรัฐบาลของแต่ละประเทศ ต่างก็ได้จัดสรรงบสนับสนุนระบบการศึกษานี้อยู่แล้วไม่มากก็น้อย
ผลที่ตามมาก็คือ อย่างน้อยประชากรเหล่านี้ก็ได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐาน ซึ่งมีความจำเป็นต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ
Fitch-owned BMI Research เปิดเผยอีกว่า “แต่ถ้ามุ่งเน้นให้ประชากรมีแค่ทักษะขั้นพื้นฐานก็พอ แบบนี้ถือว่าไม่ถูกต้อง เพราะจะเป็นอุปสรรคทางแนวคิดอีกเช่นกัน ที่จะให้เขาได้เข้าเรียนในระดับมัธยมศึกษาบ้าง”
“การได้ร่ำเรียนในระดับมัธยมศึกษามีความสำคัญมาก ๆ เพราะเป็นตัวกำหนดคุณภาพของนักเรียนได้ดีกว่าได้เรียนแค่ทักษะขั้นพื้นฐาน” บริษัทด้านการวิเคราะห์ข้อมูลการตลาดรายนี้ เปิดเผยต่อแหล่งข่าว
แหล่งข่าวจากวงการศึกษาในอาเซียน เปิดเผยต่อสื่อมวลชนด้วยเช่นกันว่า “ที่ฟิลิปปินส์นี้ ระบบการศึกษาในชนบทกับในตัวเมือง จะมีความแตกต่างกันอย่างชัดเจน นักเรียนที่เรียนจบชั้นมัธยมศึกษาในกรุงมะลิลา จะมีมากกว่านักเรียนที่อยู่ในชนบทอย่างเช่น มินเดาเนา และวิสายาส์ตะวันออก ซึ่งเป็นผลมาจากการที่ฟิลิปปินส์ให้งบประมาณด้านนี้น้อยกว่าประเทศอื่น ๆ ในอาเซียน”
ผู้เกี่ยวข้องด้านการศึกษาในฟิลิปปินส์ จึงได้เรียกร้องให้ภาครัฐจัดสรรงบประมาณ และสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ เข้าสู่ระบบการศึกษาให้มากขึ้น เพื่อเด็ก ๆ ในฟิลิปปินส์จะได้เข้าโรงเรียนระดับมัธยม หรืออาจจะได้ไปต่อถึงมหาวิทยาลัย มากกว่ามีทักษะขั้นพื้นฐานแค่อ่านออกเขียนได้ เพื่อจะได้รับโอกาสที่ดีในอนาคต ทั้งเรื่องหน้าที่การงาน และการแข่งขันระดับที่สูงขึ้นในอาเซียน