Work Life Balance ความหมายการใช้ชีวิต

เบื่องาน ...เชื่อเลยว่าหลายคนคงต้องเจอกับอาการลักษณะกันมาบ้าง แต่ในความเป็นจริงที่ทุกคนต้องทำงาน เพื่อตนเอง เพื่อครอบครัว เพื่อทีม หรือจะเพื่อความหวังใดๆ ก็ตาม ซึ่งงานคือตัวชี้วัดความสำเร็จของคนเรารูปแบบหนึ่ง แต่ก็บ่อยครั้งที่สิ่งชี้วัดนี้ทำให้เราไม่มีความสุข ส่งผลให้การทำงานแบบไม่เต็มประสิทธิภาพ หรือตัดสินใจอะไรบางอย่างไม่รอบคอบหรือถี่ถ้วน ดังนั้นก่อนที่เราจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ จะต้องหาวิธีที่จะทำให้ความสุขในการทำงานกลับคืนมา

ไม่พลาดทุกข้อมูล ข่าวสารที่น่าสนใจ อย่าลืมกดไลก์ Facebook bangkokbanksme 

เราจะหาความสุขจากงานได้จากที่ไหน ???

แต่ก่อนที่เราจะมุ่งหาความสุข มารู้กันก่อนว่าสาเหตุที่การทำงานในแต่ละวันนั้นไม่มีความสุขมาจากสาเหตุอะไร มีงานวิจัยระบุว่าคนทั่วไปกลัวความเปลี่ยนแปลง ในขณะเดียวกันก็ทนความจำเจไม่ได้เช่นกัน ก็แปลกคนดี

ด้วยเหตุนี้ปกติคนทั่วไปจึงไม่นิยมเปลี่ยนงานบ่อย (ถ้าคิดว่ามั่นคงดีแล้ว) เพราะไม่อยากเผชิญกับความท้าทายครั้งใหม่ และแม้จะจริงอยู่ในข้อที่ว่า มนุษย์เป็นสัตว์สังคม ชอบอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม เป็นสังคมใหญ่ตามสัญชาติญาณของการเอาตัวรอด

แต่หากย้อนจากข้อมูลที่สืบทราบได้ในยุคสัมฤทธิ์ คือยุคที่มนุษย์อาศัยอยู่เป็นชุมชนที่ใหญ่ขึ้น ดำรงชีวิตด้วยการเพาะปลูก เลี้ยงสัตว์ ย้อนไปราว 1,200 ปีก่อนคริสตกาล มีรายงานหลายชิ้นระบุว่า สังคมเริ่มแบ่งแยก แบ่งกลุ่ม แบ่งเผ่าที่ชัดเจนมากขึ้นนับตั้งแต่นั้น และเริ่มก่อสงครามที่จริงจังขึ้น

ความหมายคืออยู่รวมกันเยอะๆ ก็เริ่มตีกัน ไม่พอใจในฝ่ายตรงข้าม มนุษย์บางจำพวกจึงมักปลีกตัวเองออกจากความวุ่นวาย ขัดแย้ง และปัญหาต่างๆ เพื่อหาพื้นที่ใหม่ แต่ก็ไม่ใช่ทางออกเพราะมีเมื่อชุมชนที่แบ่งแยกออกไปตั้งรกรากใหม่ขยายตัวและมีจำนวนมากขึ้น ความขัดแย้งก็จะเกิดขึ้นอีก จากความขัดแย้งเพียงเฉพาะคน ขยายสู่กลุ่มก้อน และก็เริ่มตีกันอีกเป็นหมู่คณะ เป็นวังวนหมุนเวียนไม่รู้จบ

ประวัติศาสตร์ยุคสัมฤทธิ์สอนบทเรียนเรื่องเหล่านี้อย่างไร ? ...คนเยอะๆ ก็เรื่องเยอะ ปัญหาเยอะ ต้องเข้ากลุ่ม ต้องแบ่งฝ่าย เลือกข้าง คนที่อยู่ตรงกลางไม่ฝักใฝ่ฝ่ายไหนจะถูกเผ่าทอดทิ้ง !

สิ่งที่หยิบยกมาเหล่านี้เปรียบได้กับสังคมในองค์กร ซึ่งเป็นปัญหาที่ทำให้หลายๆ คนไม่มีความสุข แต่นอกจากปัญหาเรื่องคน เรื่องงาน ภาระหน้าที่ และรูปแบบการทำงาน ที่ทำให้มนุษย์งานไม่แฮปปี้ในการทำงาน

สาเหตุมาจากอะไร?

• ค่าเฉลี่ยอายุไขเฉลี่ยของคนไทยปี 2562 คือ 75 .5  ปี  หรือราว 661,833  ชั่วโมง

• ใช้ไปกับการเรียน 5,844 วัน (เรียนปกติ  7 ชั่วโมง/วัน) เท่ากับ 40,980 ชั่วโมง ซึ่งยังไม่รวมเวลาทำการบ้าน เรียนพิเศษ และทำกิจกรรม

• ใช้ไปวันการทำงาน 13,879.5 วัน (ทำงานวันละ 8 ชม. เท่ากับ 111,012 ชั่วโมง)

• ใช้ไปกับการนอน (ค่าเฉลี่ย 6.5 ชม./วัน) เท่ากับ 179,246.47 ชั่วโมง

• ใช้เวลาไปกับการหาอาหาร /ปรุงและรับประทานอาหาร (เฉลี่ยวันละ 3 ชม.) เท่ากับหมดไป 82,672.5 ชั่วโมง ซึ่งยังไม่นับรวมกิจกรรมชำระล้างปลดทุกข์และเจ็บป่วยไม่สบาย ซึ่งก็เป็นเวลาราว 5 % ของจำนวนชั่วโมงทั้งหมดที่เรามี

เห็นหรือยังว่าทำไมชีวิตการทำงานของเราจึงไม่มีความสุข ???

นั่นเพราะ 413,910.9 ชั่วโมง คือตัวเลขที่คุณเสียไปทั้งที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์และทำกิจกรรมที่มีความหมายต่อชีวิต ขณะที่เหลือเวลาอีก 2 แสนกว่าชั่วโมง แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นเวลาหลังเกษียณ!!!

นับเป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจหากเราใช้วัยหนุ่มสาว วัยที่มีพลังงานอย่างไม่จำกัดไปกับการทำงานที่ไม่มีความสุข แล้วรอใช้อีกครึ่งชีวิตที่พลังงานมีจำกัดในวัยหลังเกษียณ

ปัญหานี้แก้ตรงไหน???

ศาสนาสอนว่า ถ้าแก้สิ่งรอบข้างไม่ได้ ให้แก้ที่ตัวเอง ไม่ชอบงาน ก็เปลี่ยนงาน ไม่ชอบหัวหน้าก็หาหัวหน้าใหม่หรือเป็นนายตัวเอง ไม่ชอบคนรอบข้างก็หลีกเลี่ยงไม่ต้องเจอ แล้วใช้เวลาที่มีสร้างสุขให้ตัวเอง

เพราะแม้ในหนึ่งวัน เราเสียไปกับการทำงานเพื่อหาเงิน การกินอยู่ การนอน การเดินทาง อย่างน้อยๆ ก็มีเวลาราว 2-3 ชั่วโมง สำหรับพื้นที่แห่งความสุขของเราเอง เป็น 'ช่วงเวลาระหว่างทางของชีวิต' ที่บางทีเราก็ลืมไปว่ามีอยู่ หรือช่วงเวลาระหว่างเดือนที่เป็นวันหยุด ที่เราสามารถใช้เติมเต็มความหมายของชีวิตของเราได้

แม้จะจริงอยู่ในข้อที่ว่า คนเราเกิดมาต้องทำงาน ต้องรับผิดชอบ ต่อตนเอง ต่อสังคม หรือเรื่องที่ใหญ่กว่านี้ แต่อย่าลืมรับผิดชอบต่อการเกิดมาเพื่อใช้ชีวิตของเราเองด้วย และคงเป็นเรื่องที่สุ่มเสี่ยงไปถ้าจะเก็บช่วงเวลาดีๆ ไว้ใช้ยามเกษียณ

เพราะใครจะรู้ว่าเราจะอยู่จนถึงได้ใช้หรือไม่ ...อยากทำไรตอนนี้ก็ทำเถอะ จะสุข จะไม่สุข ก็ขอให้ได้ทำสิ่งที่มีความหมายต่อชีวิตบ้าง 

8 วิธีปรับสมดุลชีวิตและทำงาน Work From Home

คิดแบบนี้ก็ดีนะ จะได้ไม่วิตกจริตผ่านวิกฤติสู้โควิดได้